Trekking na Kaukazie - moje ulubione górskie kadry

Mityczne królestwo Kolchidy - kraj pełen kontrastów, płynący winem i czaczą, chwilami dziwaczny i niezrozumiały dla europejskiego turysty. Ja przyjechałam tu przede wszystkim dla gór. Gruzja jest krajem o górzystym ukształtowaniu terenu. Przez północną jej część przebiega Pasmo Główne Wielkiego Kaukazu, od którego odchodzą kolejne masywy górskie. Na Kaukazie Wielkim znajduje się osiem pięciotysięczników, przy czym najwyższy z nich Elbrus (5642 m n.p.m) położony jest na terenie Rosji. Natomiast najwyższy gruziński wierzchołek to Szchara (5193 m n.p.m). W południowej części kraju rozciągają się pasma Kaukazu Małego, z najwyższym szczytem Mepisckaro (2850 m n.p.m). Oczywiście ja żadnego pięciotysięcznika (jeszcze😊) nie zdobyłam, udało mi się wejść na wysokość ok. 2800 m n.p.m., ale już sam widok tonących w chmurach majestatycznych wierzchołków to jest po prostu magia. 

W poprzek Kaukazu Wielkiego biegnie słynna Gruzińska Droga Wojenna. Łączy Tbilisi z Władykaukazem w Osetii Północnej i mierzy 208 km. Już w starożytności trasa była wykorzystywana przez armie wielu narodów, stanowiła ważny szlak handlowy, zaś współcześnie jest przede wszystkim popularną atrakcją turystyczną oraz jedną z najpiękniejszych dróg Eurazji. Najciekawsze punkty Gruzińskiej Drogi Wojennej to: Twierdza Ananuri z przełomu XVI/XVII w., Przełęcz Krzyżowa (2379 m n.p.m.) - czyli najwyższe wzniesienie tej trasy oraz kościół Cminda Sameba - pochodzący prawdopodobnie z XIV w., położony na wzgórzu o wysokości 2170 m n.p.m i będący najbardziej znaną i ''pocztówkową'' cerkwią w Gruzji. 

Poniżej ujęcia z Gruzińskiej Drogi Wojennej oraz Swanetii - malowniczej wysokogórskiej krainy położonej w północno-zachodniej Gruzji.