Słodki luty

W lutym udało mi się obejrzeć kilka nowych wystaw i powrócić do tych, które już kiedyś widziałam. Marzec pod względem wrocławskich wernisaży i innych wydarzeń kulturalnych zapowiada się jeszcze lepiej. Również w lutym stałam się zagorzałą fanką wszystkiego co pistacjowe i w rezultacie pochłonęłam tony cukru. I najważniejsze. Założyłam nowy profil na Instagramie @qlturalnywroclaw, poświęcony tylko i wyłącznie sztuce, kulturze, architekturze Wrocławia. Jest dokładnie taki, jaki zawsze chciałam mieć, zarówno pod względem merytorycznym jak i wizualnym. Uwielbiam spacery po wrocławskich zakątkach, podczas których pstrykam mnóstwo zdjęć i po prostu potrzebowałam nowego miejsca, by móc podzielić się pięknem mojego miasta i moim poczuciem estetyki. 

Moje nowe konto na Instagramie @qlturalnywroclaw. Dopiero się rozkręcam

Tajemnicza enklawa w środku wielkiego miasta. Wirydarz Ossolineum to jedno z moich ulubionych miejsc we Wrocławiu. W centrum dziedzińca znajduje się zabytkowa, drewniana studnia z 1700 roku. Warto bliżej przyjrzeć się jej detalom. Pokryta jest dębową gloriettą arkadową, charakterystyczną dla XVIII-wiecznej architektury śląskiej. Na studni umieszczona jest również tabliczka upamiętniająca daty jej kolejnych renowacji. Ciężko uwierzyć, iż jeszcze dwa stulecia temu były tu stajnie i obory. 

Feeria barw w Pasażu Grunwaldzkim. Do 30 kwietnia trwa wystawa plenerowa obrazów Dolnośląskiej Grupy Artystycznej Bastion Ceglarski

Tłusty Czwartek. Ile zjedliście pączków? Ja w tym roku skromnie, całe dwie sztuki. Ten pistacjowy pochodzi z ''Chrupiące Marche'' w Galerii Dominikańskiej

Kolorowe podwórka na wrocławskim Nadodrzu

Migawka z wystawy autorstwa Witolda Liszkowskiego ''Polisemie - sztuka osobista'' w Galerii Miejskiej we Wrocławiu

Wrocławski urbex. Ruiny ewangelickiego Kościoła Chrystusowego z ok. 1853 roku

Na ulotną chwilę zawitała do nas zima

Krzesło Kantora. 9-metrowa rzeźba wykonana z betonu, znajdująca się przy ulicy Rzeźniczej


Miniaturowy świat na powierzchni 900m² we wrocławskim Kolejkowie. Coś dla małych i tych nieco większych


Wystawa czasowa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. ''Wiwat Muzeum!'' - czyli o roli muzeum we współczesnym świecie

Lokalizacja: Wrocław, Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szlak z Barda Śląskiego na Kłodzką Górę - kolejny szczyt Korony Gór Polski zdobyty

Obraz
Góry Bardzkie to trochę zapomniane pasmo Sudetów Środkowych. Stanowią przedłużenie Gór Sowich i rozciagają się na długość ok. 20 km. Nie ma tu zbyt gęstej sieci szlaków turystycznych, co oznacza jedno - góry ma się właściwie na wyłączność. Gdyby nie chęć zdobycia najwyższego szczytu Korony Gór Polski - Kłodzkiej Góry, prawdopodobnie nigdy bym tutaj nie trafiła.  Kłodzką Górę (757 m n.p.m.) zdobyć można z dwóch stron: żółtym szlakiem z Kłodzka oraz niebieskim z Barda Śląskiego. Obydwa szlaki są do siebie zbliżone długością i stopniem trudności - liczą ok. 9 km, a czas przejścia to nieco ponad 3h w jedną stronę.  Ja wybieram trasę z Barda, gdzie wejście na szlak znajduje się przy parkingu obok ul. Skalnej. Pierwszy przystanek to Góra Bardzka, zwana również Kalwarią (593 m n.p.m). Na jej szczyt wiedzie Droga Krzyżowa, na której znajdują się stacje pochodzące z lat 30. XIX w. Mijamy uchodzące za cudowne Źródełko Maryi. Podobno w 1672 r. miało tu miejsce cudowne ozdrowienie. W 1893 r. nad u
Czytaj więcej

Rumunia - po drugiej stronie lasu

Obraz
Gilău (kliknij, aby powiększyć zdjęcia)                       ''Stereotypów nie odnosimy zwykle do siebie, lecz do innych narodów i kultur, naszych sąsiadów i odległych geograficznie społeczeństw, do przyjaciół, jak i do wrogów. Mówi się, że każdy naród posiada pewną skalę, na której umieszcza obce społeczności i kraje według stopnia zaufania'' (J. Olędzki) Nie oceniaj tej książki po okładce. Rumunia to nie jest dziki kraj. Od razu po przyjeździe okazało się, że stereotypy dotyczące Rumunii to odległa przeszłość. Choć w dalszym ciągu to gospodarczo najuboższe państwo UE, dynamicznie się rozwija. Rumunia nie odbiega również poziomem bezpieczeństwa od innych europejskich krajów, z azwyczaj wystarcza  zachowanie rozwagi i podstawowych zasad zdrowego rozsądku. Tak jak w każdym innym zakątku świata.  Każdy Rumun to Cygan? Wciąż powszechnie, lecz niesłusznie utożsamia się Rumunów z Cyganami, a to dwie odrębne nacje o odmiennej kulturze i pochod
Czytaj więcej

Trekking na Kaukazie - moje ulubione górskie kadry

Obraz
Mityczne królestwo Kolchidy - kraj pełen kontrastów, płynący winem i czaczą, chwilami dziwaczny i niezrozumiały dla europejskiego turysty. Ja przyjechałam tu przede wszystkim dla gór. Gruzja jest krajem o górzystym ukształtowaniu terenu. Przez północną jej część przebiega Pasmo Główne Wielkiego Kaukazu, od którego odchodzą kolejne masywy górskie. Na Kaukazie Wielkim znajduje się osiem pięciotysięczników, przy czym najwyższy z nich Elbrus (5642 m n.p.m) położony jest na terenie Rosji. Natomiast najwyższy gruziński wierzchołek to Szchara (5193 m n.p.m). W południowej części kraju rozciągają się pasma Kaukazu Małego, z najwyższym szczytem Mepisckaro (2850 m n.p.m). Oczywiście ja żadnego pięciotysięcznika (jeszcze 😊 ) nie zdobyłam, udało mi się wejść na wysokość ok. 2800 m n.p.m., ale już sam widok tonących w chmurach majestatycznych wierzchołków to jest po prostu magia.  W poprzek Kaukazu Wielkiego biegnie słynna Gruzińska Droga Wojenna. Łączy Tbilisi z Władykaukazem w Osetii Północnej i
Czytaj więcej